ان اف تی میمون های خسته (Bored Ape)
یکی از محبوب ترین پروژه هایی که در دنیای کریپتو لانچ شده است، ان اف تی میمون های خسته بوده است، این پروژه که ظرف مدت کوتاهی به اوج شهرت رسید و با قیمت های بسیار سرسام آورد در بازار معامله شد، علاقه مندان زیادی را به خود جذب کرده است.
ان اف تی ها هنوز جایگاه خود را به اندازه کریپتوکارسنی در بین مردم باز نکرده اند، و تقریبا بسیاری از آن ها خط و خطوط نا مفهومی می باشند که به گفته بیل گیتس بنیان گذار مایکروسافت، هر کسی که ان اف تی می خرد به دنبال فردی احمق تر از خود است تا آن را به وی بفروشد. این توکن های غیر قابل معاوضه اغلب برای رعایت حق کپی رایت در فضای وب سه استفاده خواهند و اکنون کاربردی جز تجمل گرایی یا نوسان گیری ندارند، البته برخی از بازی هایی هستند که از این ان اف تی ها جهت پیشبرد امور خود استفاده می کنند.
در آغاز ماه می، کایل سوئنسون، فروشنده لباس بیست و پنج ساله در اورلاندو، فلوریدا، متوجه تغییری در لحن فید توییتر خود شد. تعداد فزایندهای از حسابهایی که او دنبال میکردند آواتارهای خود را به کارتونهای میمونها تغییر میدادند: میمونهایی با عینک آفتابی یا گوشهای خرگوش، میمونهایی با طرح پلنگ یا خز رنگینکمان، میمونهایی که سیگار میکشند یا پرتوهای لیزر از چشمانشان پرتاب میکنند. بسیاری از عبارات بیپروا یا گریمسهای دندانپزشکی استفاده میکردند. برخی سیگار از دهانشان آویزان بود، یا چشمان سرخ افراد سنگ خورده. در میان غوغاهای توییتری، میمونها در حال گپ زدن با یکدیگر بودند. آواتارها از وبسایتی به نام Bored Ape Yacht Club که به طور رسمی در 30 آوریل راهاندازی شده بود، ارائه شده بود و ده هزار تکرار منحصربهفرد از پریماتهای کارتونی را برای فروش به عنوان توکنهای غیرقابل تعویض (N.F.T.s) ارائه میکرد که هر کدام با قیمتی در حدود دویست دلار بود. این ان اف تی ها در بستر اتریوم لانچ شدند.
در عرض یک روز پس از راه اندازی، تمام ده هزار تصویر Bored Ape Yacht Club فروخته شد. زمانی که سوئنسون تصمیم گرفت که یکی از آنها را بخرد، در 3 می، حدود 1700 دلار در OpenSea، برای یک N.F.T پرداخت کرد. سوئنسون گفت که میمون او ظاهری جذاب دارد – کلاه ملوانی، پیراهن ژاکتی، جلیقه پفکی – چند هفته بعد یکی دیگر خرید.
مت گالیگان، یکی از بنیانگذاران و C.E.O. یکی از شبکههای پیامرسانی برای رمزارز به نام XMTP که موفق شده بود چهار میمون Bored Ape را در طول راهاندازی بخرد، به من گفت: «این یک نوع تجمل گرایی است، مانند پوشیدن یک ساعت فانتزی یا کفشهای ورزشی کمیاب.»